'
എല്ലാവര്‍ക്കും നല്ലത്
വരുത്തണേ അപ്പുപ്പ ' , എവിടെ പോകാന്‍ ഇറങ്ങിയാലും എന്‍റെ പതിവ് പ്രാര്‍ത്ഥന
ആണ് . അപ്പുപ്പന്‍ എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ തെറ്റിദ്ധരികണ്ട , ഞങ്ങളുടെ നാട് കാക്കുന ഞങ്ങളുടെ മലയുടെ ദേവനെ ഞങ്ങള്‍ അപ്പുപ്പന്‍ എന്നാണ് വിളികുന്നത് . മലയുടെ അടിവാരത്ത് താമസിക്കുന്ന ഞങ്ങള്‍ക്ക് ആ കൊച്ചു ക്ഷേത്രം ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്‍റെ ഭാഗം തന്നെ ആണ് . "ഭീമന്‍ കുന്നു മല " എന്ന് പലരും പറയുന്ന ആ മലയുടെ ദേവന്‍ "ഭീമന്‍ " ആണെന്ന് പറയുനവര്‍ ഉണ്ട് . അതല്ല "ഭീമന്‍ കൊന്ന മല " ആണെന്നും , അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവിടെ ഉള്ള മൂര്‍ത്തി "
ദുര്യോദനന്‍ " ആണെന്നും ഒരു കൂട്ടര്‍ പറയുന്നു . അതല്ല ശിവന്‍റെ
സാനിദ്ധ്യം ആണ് അവിടെ ഉള്ളതെന്ന് ഈ അടുത്ത ഇടയ്ക്കു കേട്ടു. എന്തായാലും പേരില്ല മൂര്‍ത്തിയെ ഞങ്ങള്‍ അപ്പുപ്പന്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നു .
അന്ന് ഒരു സുഹൃത്തിന്‍റെ പെങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിന് മുന്‍കൂറായി ഗിഫ്റ്റ് കൊടുക്കാന്‍ ഇറങ്ങിയതാണ് . അപ്പുപ്പനെ തൊഴുതു , വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ മാത്രം പൂജ നടക്കുന്ന ആ ക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി നടന്നു . വഴിയില്‍ കാണുന്നവരോട് കുശലം
പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും മനസില്‍ 'ചാരുമൂട്‌ ' വരെ പോകണം
എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ ഒരു തിടുക്കം ഉണ്ട് . ജംഗ്ഷനില്‍ നിന്നും ' അടൂര്‍' ക്കുള്ള ബസ് പിടിച്ചു . അടൂരില്‍ എത്തിയാല്‍ ഗിഫ്റ്റ് മേടികണം എന്ന് മുന്‍കൂട്ടി തന്നെ നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു . ബസ് ഇറങ്ങിയ ശേഷം പേഴ്സ് ഒന്നുടെ ഒന്ന് പരിശോധിച്ച് നൂറിന്‍റെ മൂന്ന് ഗാന്ധി ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തി, അന്‍പതും
പത്തുമായും ഗാന്ധി എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു, ചില്ലറ ആയിട്ടും കാണും കുറച്ച് . ഒരു ഗിഫ്റ്റ് ഷോപ്പില്‍ കയറി ഓരോരോ സാധനമായി തിരയാന്‍ തുടങ്ങി . ചിലത് മനസില്‍ പിടിച്ചില്ല , മനസ്സില്‍ പിടിച്ച ചിലതിനു കയ്യില്‍ ഉള്ള ഗാന്ധി മതിയാവില്ല . കുഴപ്പം ഇല്ലെന്നു തോന്നിയ ഒരണ്ണം എടുത്തു . "എത്രായി ചേട്ടാ " ? . "ഇരുനൂറു രൂപ " . " അത് കുറച്ചു കൂടുതല്‍ അല്ലെ ചേട്ടാ " . നൂറ്റമ്പതു രൂപ എടുത്തു കൊടുത്തു . പോരന്നായി
കടക്കാരന് . ഒരു പത്തും കൂടി കൊടുത്ത് മനോഹരമായി പായ്ക്ക് ചെയ്തു വാങ്ങി . " ഇത് കുറച്ചു കൂടുതല ചേട്ടാ " എന്ന്
പറഞ്ഞു
കടക്കാരന് ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ച്‌ അവിടെന്നിന്നും ഇറങ്ങി . വല്ലാതെ ദാഹിക്കുന്നു , 'ഒരു നാരങ്ങ വെള്ളം കാച്ചിയാലോ ?' മനസ് പറഞ്ഞു . ഒരു
ബേക്കറിയില്‍ കയറി ഒരു സോഡാ ലയിം കുടിച്ചു . തണുപ്പ് ഇറങ്ങിയപോള്‍ എന്തോ ഒരു സുഖം .
കായംകുളം വരെ ഉള്ള ബസ് ആണ് കിട്ടിയത് ,അതില്‍ ചാരുമൂട്‌ ഇറങ്ങാം . സീറ്റ്‌ ഇല്ല . നില്‍ക്കുക തന്നെ . " ടിക്കറ്റ്‌ , ടിക്കറ്റ്‌ " , ഈ ലോകത്തോട്‌ മുഴുവന്‍
പുച്ഛവും ദേഷ്യവും ആണ് തനിക്കു എന്ന് തോനിക്കുന്ന രീതിയില്‍ മുഖം പിടിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ടക്ടര്‍ പയ്യന് . "ഒരു ചാരുമൂട്‌ " . അമ്പതു രൂപ കൊടുത്തത് പയ്യന് അത്ര പിടിച്ചില്ല . " ചില്ലറ ഇല്ലേ ?". " ഇല്ല " ഞാന്‍
പറഞ്ഞു . എന്തോ പിറ് പിറുത്തു , ബാക്കി തന്നു പയ്യന് വിളിച്ചു പറയുന്നു " ടിക്കറ്റ്‌ എടുക്കാന്‍ ആരാ , ടിക്കറ്റ്‌ ടിക്കറ്റ്‌ ". ബസ് ഹൈ സ്കൂള്‍ ജഗ്ഷനില്‍ എത്തിയിരിക്കുന്നു , ഒരാള്‍ എഴുനേറ്റു . ഒറ്റ ചാട്ടത്തിനു സീറ്റ്‌ ഞാന്‍ കൈയടക്കി . 'ഹോ , സമധാനമായി ,സീറ്റ്‌
കിട്ടിയല്ലോ ' മനസ്സില്‍
പറഞ്ഞു . ബസ് കേന്ദ്രീയ വിദ്യാലയം കടന്നു പോയപോള്‍ ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തം "പവനായി " യെ
ഓര്‍മ വന്നു . അവന്‍റെ വീട് അവിടയിരുന്നു . മണ്ടത്തരം മാത്രം വിളംബിയിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ പവനായി . ഇപ്പോള്‍ നേവിയില്‍ ഓഫീസര്‍ ആണ് അവന്‍ .
ഇനി അടുത്ത ബസ് പിടിക്കണം, വേറെ വഴിയാണ് പോകേണ്ടത് . പെട്ടെന്ന് ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി , ദൈവമേ ഞാന്‍ കൊടുക്കാന്‍ കൊണ്ട് വന്ന വന്ന ഗിഫ്റ്റ് കയ്യില്‍ ഇല്ല . ഓര്‍മകളുടെ തള്ളിച്ചയില്‍ ഗിഫ്റ്റ്
ബസ്സില്‍ നിന്നും എടുക്കാന്‍
മറനിരിക്കുന്നു . നോക്കി നില്ക്കാന്‍ സമയം ഇല്ല , ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ചു " ചേട്ടാ , വേഗം കായംകുളം ഭാഗത്തേക്ക്‌ വിട്ടോ ". ഓട്ടോ ചലിച്ചു തുടങ്ങി . 'അധികം ദൂരം പോയി കാണില്ല ' മനസ്സില്‍ ആശ്വസിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു . "എന്ത് പറ്റി" . ഓട്ടോ ചേട്ടന്‍ ചോദിച്ചു . " എന്‍റെ ഒരു ബാഗ്‌ ബസില്‍ വെച്ച് മറന്നു , വേഗം പോകണം , അധികം ദൂരം പോയി കാണില്ല ". കാര്യം മനസിലായ മട്ടില്‍ അദ്ദേഹം സ്പീഡ് കൂട്ടി . ബസ് കാണുനില്ല . " ചേട്ടാ വേഗം " . പുള്ളി പിന്നെയും സ്പീഡ് കൂട്ടി . ഇല്ല ബസിന്‍റെ പൊടി പോലും കാണുനില്ല . ഓട്ടോ വേഗത്തില്‍ ആണ് പോകുനത് പക്ഷെ എനിക്ക് തൃപ്തി ഇല്ല . " വേഗം വേഗം ". " ട്രെയിന്‍റെ സ്പീഡ് ഓട്ടോയിക്ക് കിട്ടില്ല മോനെ " തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ പുള്ളി പറഞ്ഞു . കുറെ നേരം ഞാന്‍ മിണ്ടിയില്ല . ഒരു ബസ് പോകുന്നു മുന്‍പില്‍ , പക്ഷെ അത് ഞാന്‍ വന്ന ബസ് അല്ല. ഓട്ടോ അതിന്‍റെ പരമാവതി വേഗത്തില്‍ അലറി വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നു . പലരും ഞങ്ങളുടെ ഓട്ടോയെ നോക്കുനുമുണ്ട് . ഇത്രയും വേഗത്തില്‍ ഓട്ടോ വിടുന്ന ചേട്ടനോട് ഒരു ആരാധനാ ഒക്കെ തോന്നിയെങ്കിലും മനസ്സില്‍ എന്‍റെ ഗിഫ്റ്റ് മാത്രമായിരുന്നു . ഓട്ടോ കായംകുളം എത്താറായി , " എത്ര നേരം കഴിഞ്ഞാണു ഓട്ടോ പിടിച്ചത് " ഓട്ടോ ചേട്ടന്‍റെ ചോദ്യം . "ഒരു മിനിറ്റ് പോലും ആയില്ല " . " ചില ബസുകള്‍ അഞ്ചു പത്തു മിനിറ്റ് ചാരുമൂട്ടില്‍
നിര്‍ത്തിയിടാറുണ്ട് " ഓട്ടോ ചേട്ടന്‍റെ കമന്‍റു . 'ദൈവമേ ചതിച്ചോ ' മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു . ഓട്ടോ കായംകുളം എത്തി . ഞാന്‍ വന്ന ബസ് മാത്രം കണ്ടില്ല . " തിരിച്ചു പോകാം ചേട്ടാ ".
ഓട്ടോ തിരിച്ചു , സാധാരണ വേഗത്തില്‍ മൂളി കൊണ്ട് പോകുകയാണ് . ഫോണ്‍ റിംഗ് അടിക്കുന്നു . ഫോണ്‍ എടുത്തു നോക്കി സുഹൃത്താണ്‌ ," നീ എവിടെ ആയി ?" . " ഞാന്‍ വന്നു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു , വന്നിടു പറയാം കഥകള്‍ ". ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. "എന്താടാ എന്ത് പറ്റി ?" മറുതലക്കല്‍ നിന്നുള്ള ചോദ്യം . " വന്നിടു പറയാമെടാ ". ഞാന്‍ ഫോണ്‍ കട്ട്‌ ചെയ്തു . ഓട്ടോ പിന്നെയും മുന്നോട്ടു
പോയികൊണ്ടിരുന്നു . അതാ വരുന്നു " കായംകുളം " ബോര്‍ഡ്‌ വെച്ച ഒരു ബസ് . അതെ അത് അവന്‍ തന്നെ ഞാന്‍ വന്ന അതെ ബസ് , എന്‍റെ ഗിഫ്റ്റ് 'കവര്‍ന്ന ' അവന്‍ തന്നെ . " ചേട്ടാ അത് തന്നെയാ ഞാന്‍ വന്ന ബസ് " . അയാളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി പടരുന്നത്‌ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു . ഓട്ടോ നിര്‍ത്തി ഞാന്‍
ബസ്സിന്‍റെ മുന്‍പിലേക്ക് ചാടി . പഴയ കണ്ടക്ടര്‍ പയ്യന് തന്നെ , " എന്‍റെ ഒരു പാക്കറ്റ് ഇതില്‍ വച്ച് മറന്നു " ഞാന്‍ പറഞ്ഞു . " ഇതാണോ " എന്‍റെ പാക്കറ്റ് എടുത്തു കാണിച്ചു . " അതെ ഇത് തന്നെ " . അവന്‍ ഒരു ഇളിച്ച ചിരിയോടെ പാക്കറ്റ് എനിക്ക് തന്നു . പാക്കറ്റ് പൊട്ടിയിരിക്കുന്നു . " എന്താന്നെനു അറിയാന്‍ ഞങ്ങള്‍ പൊട്ടിച്ചു നോക്കി , ഇനി വല്ല ബോംബ്‌
എങ്ങനം ആണെങ്കിലോ ?" പയ്യന്‍റെ ഇളിച്ച ചിരിയോടുള്ള കോമഡി . ' ബോംബ്‌ ആയിരുനെകില്‍ നീ എന്ത് ചെയ്തെനെട '..........' ' എന്ന് ചോദിക്കാന്‍ തോന്നി . ദേഷ്യം അടക്കി ബസില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി . സുന്ദരമായി പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ട് വന്ന ഗിഫ്റ്റ്ന്‍റെ അവസ്ഥ കണ്ടു കരയാന്‍ തോന്നി . വേഗം വന്നു ഓട്ടോയില്‍ കേറി . "പോകാം ചേട്ടാ " ചിരി അടക്കാന്‍ പാടുപെടുന്ന ഓട്ടോ ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞു . കുറെ നേരം ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല . ചമ്മലും ,സങ്കടവും കൂടി എന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുകി കൊണ്ട് ഇരുന്നു .
" ചാരുമൂട്‌ എത്തി എവിടെയാ ഇറങ്ങണ്ടത്" അയാള്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു . " എത്ര രൂപ ആയി ചേട്ടാ " . മനസ്സില്‍ കണക്കു കൂടി അയാള്‍ പറഞ്ഞു "ഇരുനൂറ്റി മുപ്പതു" . തലയില്‍ ഇടിവെട്ടിയത് പോലെ ഞാന്‍ ഇരുന്നു . നൂറ്റി
അറുപതു രൂപയുടെ ഗിഫ്റ്റ് എടുക്കാന്‍ എനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ ചെലവ് വന്നത് ഇരുനൂറ്റി മുപ്പതു രൂപ . പണം കൊടുക്കാന്‍ പേഴ്സ് എടുത്തു , 'ഇടി വെട്ടിയവനെ പാമ്പും കടിച്ചു', എല്ലാം കൂടി കൂട്ടിയിട്ടും എന്‍റെ കയ്യില്‍ നൂറ്റിതൊണൂര്‍ രൂപയെ ഒള്ളു . എന്ത് ചെയ്യും, എനിക്ക് തല കറങ്ങും പോലെ തോന്നി ..അബദ്ധം പറ്റിയത് പുറത്തു അറിയിച്ചില്ല " ചേട്ടാ നമ്മുക്ക് കുറച്ചൂടെ പോകണം " . എന്നെ ഒന്ന് നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തിട്ട് അയാള്‍ വീണ്ടും ആ ശകടം സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്തു .ഓട്ടോ വീണ്ടും നീങ്ങി തുടങ്ങി . " ഇനി എത്ര ദൂരം പോകണം " . "ഒരു അഞ്ചു ആറു കിലോമീറ്റര്‍ കൂടി ". അയാള്‍ ഓട്ടോയുടെ സ്പീഡ് വീണ്ടും കൂട്ടി .
അങ്ങനെ അവസാനം എന്‍റെ സുഹൃത്തിന്‍റെ വീട്ടില്‍
എത്തിയിരിക്കുന്നു .ഈ
പ്രതിസന്ധിയില്‍ അവന്‍ സഹായിക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട് . " ഇപ്പോള്‍ എത്രായി" . "ഇരുനൂറ്റിതൊണൂര്‍" അയാള്‍ ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു . ഞാന്‍ സുഹൃത്തിന്‍റെ
വീട്ടിലേക്കു ഇരച്ചു കയറി എന്ന്
പറയുന്നതാണ് സത്യം . വളരെ വേഗത്തില്‍ ഉള്ള വരവും വിഷാദ ഭാവവും കൂടി കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ ചോദിച്ചു " എന്തുവാട പ്രശ്നം " . " എല്ലാം പറയാം , നീ ഒരു നൂറു രൂപ എടുക്കു " . അത് ഒരു യാചന ആയിരുനില്ല , ഒരു ആജ്ഞ തന്നെ ആയിരുന്നു. അന്ധം വിട്ടു പോയ അവന്‍ വേഗം പോയി നൂറു രൂപ എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു . അതും എന്‍റെ
കൈയ്യിലെ കാശും കൊടുത്ത് ഓട്ടോ ചേട്ടനെ യാത്ര
ആക്കാന്‍ ഒരുങ്ങി . "ഇത് വരെ പേര് ചോദിച്ചില്ല, ചേട്ടന്‍റെ പേര് എന്താ ?". "കൃഷ്ണന്‍ ", എന്നെ നോക്കി നന്നയി ഒന്ന് ചരിച്ചിട്ടു പുറത്തു ചെറുതായി ഒന്ന് തട്ടി അദ്ദേഹം ഓട്ടോ സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ആക്കി. എന്‍റെ മനസ് കലങ്ങിയ കടലിനേക്കാള്‍ കലുഷിതം ആയിരുന്നു . കയ്യില്‍ ഒരു കൂടിനുള്ളില്‍ പൊട്ടിച്ച കവറില്‍ ഒരു 'ഗിഫ്റ്റ് '. എനിക്ക് പറ്റിയ അബദ്ധത്തിന്‍റെ നീറ്റല്‍. ഇനി തിരിച്ചു പോകണമെങ്കിലും ഇവര്‍ സഹായികണം എന്നുള്ള നിസഹായ അവസ്ഥ . തിരിച്ചു പോകുന്ന ഓട്ടോടെ പുറകില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു , ഞാന്‍ ആസമയം ഏറ്റവും അര്‍ഹിച്ച വചനം ,, ....ഇത് വരെ എനിക്ക് സാരഥി ആയിരുന്ന
കൃഷ്ണന്‍ചേട്ടന്‍റെ 'തേരിനു' പുറകിലും കൃഷ്ണ വചനം തന്നെ . ......!!!!!.............. " സംഭവിച്ചത് എല്ലാം നല്ലതിന് , ഇനി സംഭവിക്കാന്‍
ഇരിക്കുന്നതും നല്ലതിന് "............!!!!!
കടപാട് ; ഒരു സുഹൃത്തിനു സംഭവിച്ച അനുഭവം ,ആത്മകഥ രൂപേണ
അവതരിപിച്ചിരിക്കുന്നു . കഥ ബീജം പാകിയ സുഹൃത്തിനു ഒരായിരം നന്ദി .
